Iedereen is het erover eens: zonder haar was de kinderopvangtoeslagaffaire niet boven water gekomen. Sociaal advocaat Eva González vocht voor haar cliënten jarenlang tegen de almachtige fiscus. Met succes.
Ze had een ‘prinsheerlijk leven’, zegt Eva González: gelukkig getrouwd, twee kinderen, hij een gastouderbureau, zij sociaal advocaat in Eindhoven. Alles liep op rolletjes, totdat op een kwade dag in 2014 haar man telefoontjes van klanten begon te krijgen: ‘Onze toeslag is stopgezet. Heb jij iets gedaan?’ Hij zei: ‘Mijn vrouw is advocaat, ik zal navragen of die brief wel klopt.’
Zo begon het, aan de keukentafel waar ze nu ook haar verhaal vertelt. ‘In die brieven stond dat de Belastingdienst onvoldoende gegevens had. Alle ouders moesten langskomen met bewijsstukken,’ vertelt González. ‘Het waren rare brieven: met rechtsgevolg, maar zonder inhoudelijke motivering en zonder bezwaarclausule. En waarom niet rappelleren als je gegevens mist? Waarom stopzetten, niet opschorten, conform de wet?’
Dat kon zo niet, maar als de ouders netjes de stukken lieten zien zou het vast goedkomen, luidde haar advies. Maar wat men ook aan arbeidscontracten, kinderopvangnota’s en betalingsafschriften inleverde, alle ouders kregen een definitieve negatieve beslissing. Uitbetaalde toeslagen moesten worden gerestitueerd. Waarom? Onduidelijk.